Eind januari heb ik met mijn man Henk een bezoek gebracht aan het Eva Demaya centrum. Als secretaris van de stichting voel ik me nauw betrokken bij dit project en vind ik het heel belangrijk om af en toe een bezoek te brengen( natuurlijk op eigen kosten) aan het project in Malawi om de contacten goed en warm te houden. Na zo’n bezoek ben je weer meer geïnspireerd om met dit werk verder te gaan en kan je ook vanuit je hart over het project vertellen, wat erg belangrijk is bij het geven van presentaties. Ook de foto’s zijn hierbij een goed hulpmiddel.
Wij waren erg onder de indruk van de mensen die onder erg moeilijke omstandigheden deze maanden door moeten komen. Door het mislukken van de oogst vorig seizoen, door te vroeg gestopte regens, hebben de mensen geen voedsel voorraad aan kunnen leggen en hadden zij ook geen inkomsten uit de oogst. Zij hebben dus geen geld te besteden en velen hebben honger. Je kunt dit ook zien aan de kinderen die behalve dat ze wat mager zijn ook dauwworm plekken op hun hoofd hebben. Ook wordt bij sommige kinderen het zwarte haar wat roodachtig (dit wijst op een vitamine en mineralen tekort).
Een veelvoorkomend straatbeeld was dan ook de vele mensen die onderweg waren om ergens bij een uitdeelpost een zak mais op te halen en deze 50kg zak dan met veel moeite, vaak naast de fiets lopend, naar huis te brengen, soms wel 20 kilometer verder. Dit voedsel tekort is ook erg tegenstrijdig met wat je ziet: het is nu regentijd en alles ziet er fris groen uit en de gewassen groeien op de velden. Maar ondanks alle problemen zijn de mensen blijmoedig. Het was geweldig om te zien in welke mate de werkzaamheden van het Eva Demaya centrum zijn uitgebreid en hoe de projecten worden uitgevoerd. We hebben vele facetten van het werk bezocht.
We zijn erg gastvrij ontvangen, de bevolking vindt het geweldig om bezoekers te ontmoeten. En deze keer hebben we Malawi eens groen gezien (in de regentijd) in tegenstelling tot eerdere bezoeken wanneer alles geel en droog was.
Ria Jongerius